به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري "مهر"، در حالي كه مساله بازيافت زباله هاي شهر تهران همچنان يكي از اساسي ترين موضوعات بغرنج مديريت شهري محسوب مي شود، نحوه دفن زباله هاي بيمارستاني نيز به اين معضل افزوده شده و مسئولان هنوز نتوانسته اند راهكار علمي و در عين حال اجرايي براي رفع اين معضلات ارايه نمايند.
در حالي كه اغلب كشورها با اين مساله به راحتي كنار آمده اند، اما هنوز زباله هاي بيمارستاني در كشور و به ويژه در پايتخت به بدترين شكل و شيوه ممكن دفن و فاضلاب هاي بيمارستاني در بسياري موارد به طور مستقيم وارد آب هاي زيرزميني مي شوند!
البته به محض در ميان گذاردن چنين مشكلات و معضلاتي با مسوولان مربوطه و متوليان امر، آنها به ارايه برنامه هايي مي پردازند كه هيچ گاه عملي و اجرايي نمي شوند و فقط بر روي كاغذ آورده نوشته مي شوند تا به نوعي رفع تكليف از آنها شود و ديگر هيچ!
به گفته كارشناسان وزارت بهداشت، فاضلاب 30 درصد بيمارستانها و مراكز درماني به صورت نامناسب تصفيه مي شود كه اين شاخص در حد شرايط مطلوب وزارت بهداشت نيست.
هر چند وضعيت رعايت بهداشت در خصوص فاضلاب هاي بيمارستاني در كشور بين 66 تا 70 درصد برآورد مي شود، اما بايد گفت تصفيه فاضلاب هاي بيمارستاني هزينه سنگيني نياز دارد به گونه اي كه در صورت جمع آوري و تصفيه فاضلاب ها در بيمارستان نياز به تاسيسات جدا گانه اي است.
هم اكنون شهر تهران تصفيه خانه ندارد و اين در حالي است كه بيمارستان ها بايد سيستم تصفيه داشته باشند و در آينده اجراي برنامه جمع آوري فاضلاب ها در تهران نيز با داشتن اين سيستم در بيمارستان هايي كه در مسير شبكه جمع آوري فاضلاب ها قرار دارند مي توانند به اين شبكه وصل شوند...
روزانه 500 كيلو گرم زباله بيمارستاني توليد مي شود كه حمل و نقل و دفع آن به شيوه غير بهداشتي مي تواند محيط زيست انساني را آلوده و مشكلات زيادي براي مردم ايجاد كند، اين در حالي است كه همچنان شاهد عدم رعايت بهداشت زباله هاي بيمارستاني هستيم.
هر چند انتظار مي رفت پس از تصويب قانون پسمانده ها، نحوه جمع آوري و دفن بهداشتي زباله هاي بيمارستاني بر عهده توليد كنندگان قرار گيرد، اما تاكنون آيين نامه اجرايي آن نوشته نشده و عملا هيچ تغيير و تحولي در اين خصوص صورت نگرفته است.
اداره محيط زيست شهر تهران در فروردين امسال 119 اخطاريه زيست محيطي صادر كرد كه 5 مورد آنها مربوط به بيمارستان هاي شهر تهران بوده است.
بر اساس داده هاي آماري روزانه 10 ميليارد ريال براي براي حمل و دفن 50 هزار تن زباله توليدي ساكنان مناطق شهري كشور هزينه مي شود.
همچنين سرانه توليد زباله در ايران 800 تا 850 گرم است كه اين رقم 500 گرم بيش از استاندارد جهاني است كه تهران با توليد هشت هزار و 400 تن و بوشهر با 190 تن زباله در روز به ترتيب بيشترين و كمترين شهرهاي توليد كننده زباله در كشور محسوب مي شوند.
به گفته رييس اداره محيط زيست شهر تهران، 85 درصد از بيمارستانهاي پايتخت از نظر سازمان محيط زيست بيمارستان پاك به شمار مي آيند.
زهرا صدر اعظم نوري ، ويژگي بيمارستان پاك را بر اساس پسماند و پساب هاي بيمارستاني پايش شده و مراكزي درماني كه داراي سيستم فاضلاب متناسب با استانداردهاي زيست محيطي هستند عنوان مي كند.
در حال حاضر 50 بيمارستان شهر تهران به طور كامل به سيستم فاضلاب مجهز شده و 35 بيمارستان در حال تجهيز اين سيستم هستند. ضمن اينكه از بين 135 بيمارستان شهر تهران 50 مركز ديگر باقي مانده كه هنوز در ليست بيمارستان هاي پاك قرار نگرفته اند.
سازمان حفاظت محيط زيست تهران در سال گذشته پايش كاملي را در بيمارستان هاي تهران آغاز كرد كه از ميان 56 بيمارستان خصوصي و 79 بيمارستان دولتي فقط 19 بيمارستان تصفيه خانه فاضلاب داشتند كه از اين تعداد نيز 12 بيمارستان دولتي و 7 واحد آنها وابسته به بخش خصوصي بودند.
بر اساس ماده 134 و 104 قانون برنامه سوم توسعه واحدهاي آلاينده صنعتي و بيمارستاني كه مقررات زيست محيطي را رعايت نمي كنند مشمول جريمه خواهند شد.
در حالي كه از مجموع 135 بيمارستان شهر تهرن فقط 3 بيمارستان دولتي و يك مركز درماني بخش خصوصي هستند كه داراي اتاقك نگهداري موقت زباله بوده و مابقي مراكز درماني در شرايط كاملا نامناسب و غير بهداشتي اين كار را صورت مي دهند.
اما اينكه مسئولان محيط زيست مدعي مي شوند در صورت عدم رعايت نكات بهداشتي از سوي بيمارستانها، نسبت به پلمپ آنها اقدام خواهند كرد، تا حدودي جاي ابهام و سئوال دارد. زيرا در شرايطي كه با كمبود مراكز درماني مواجه هستيم، آيا مي توان به همين راحتي بيمارستانها را تعطيل كرد.
از سوي ديگر مسئولان وزارت بهداشت مدعي هستند كه در سال گذشته دولت فقط 450 ميليون تومان اعتبار براي دفن بهداشتي زباله هاي بيمارستاني اختصاص داد كه با اين رقم فقط قادر به ضدعفوني كردن زباله هاي 11بيمارستان از مجموع 800 بيمارستان كشور بوده اند.
البته نبايد اين مساله را فراموش كرد كه حداقل 8 درصد از آب شرب شهر تهران از طريق منابع آبهاي زيرزميني تامين مي شود كه با روش غير بهداشتي دفن زباله هاي خطرناك بيمارستاني، فاضلاب هاي اين مراكز وارد منابع آبي زيرزميني شده و جان ميليون ها شهروند را به خطر مي اندازد!
نظر شما